Pojedynek psioniczny
Poniżej opisujemy zasady gry dotyczące pojedynków psionicznych. Dyscyplin psionicznych możemy używać dwojako. Albo psionik kieruje energię umysłu na siebie, albo na inny obiekt.
Stosowanie dyscyplin na sobie
W pierwszym przypadku wykonujemy standardowy Test Statyczny. Do poziomu umiejętności dodajemy wynik 4dF, a trudność jest zawsze określona przy opisie poszczególnych dyscyplin. Zwykle trudność jest przeciętna, aczkolwiek w przypadku potężniejszych mocy bywa wyższa. Od marginesu sukcesu zależy efektywność dyscypliny. Wszystkie te informacje zawarte są w opisie poszczególnych dyscyplin.
Ataki psioniczne
Jeśli psionik kieruje energię swego umysłu na inną istotę, wówczas mówimy o ataku psionicznym. Taki atak zwykle bywa skierowany na ciało mentalne (rzadziej astralne). Trudnością takiego działania jest zawsze odpowiednia obrona: mentalna, albo astralna. Również jest to test Statyczny, ewentualne „obrażenia” powodują presję duchową i powinny byc zaznaczone w odpowiedni sposób na karcie postaci
Na karcie postaci, w rubryce psionika określamy wielkość tej obrony:
Obrona astralna – to suma: atrybutu Emocje, psionicznej Tarczy Duchowej i siły amuletu astralnego.
Obrona mentalna – to suma: atrybutu Zmysły, psionicznej Tarczy Duchowej i siły amuletu mentalnego.
Zasięg działania dyscyplin
Zasięg oddziaływania dyscyplin psionicznych zależy wyłącznie od widoczności i zdolności koncentracyjnych psionika (chyba, że jest to określone w opisie dyscypliny). Bohater musi widzieć rysy twarzy postaci (a zwłaszcza oczy), na którą chce zadziałać dyscyplinami psi.
Jeśli postać, na którą chcemy zadziałać siłami umysłu jest niewidzialna, niestety nawet dostrzeżenie w sposób pozazmysłowy jej ciała nic tutaj nie pomoże. Kierowanie energii psionicznej na inne cele niż własna osoba, nieodłącznie związane jest ze zmysłem wzroku. Dlatego postać oślepiona, lub działająca w ciemnościach uniemożliwiających dostrzeżenie twarzy celu, napotka na poważną przeszkodę!
Jeśli cel nie jest humanoidem, nie ma twarzy, lub co gorsza nie ma oczu – decyzję pozostawimy prowadzącemu. Ten problem dotyczy zwłaszcza dyscyplin badających aurę, czy ciało mentalne i astralne. Radzimy tu zastosować zdroworozsądkowe rozwiązanie – wystarczy wyraźnie widzieć całą istotę, bez szczegółów takich jak rysy twarzy, czy oczy.
