Dary Boskie - Wstęp

Spośród istot Zewnętrznych Sfer, te najpotężniejsze kazały nazwać się bogami, bytami anielskimi, lub bytami demonicznymi. Pochodzenie bóstw każda wiara, każda filozofia tłumaczy na swój sposób. W jednym teologowie są zgodni: ludzki umysł nie jest w stanie w pełni zrozumieć prawdy o bogach. Można oczywiście domniemywać, ba można i próbować poznawać tajemnice bogów, ale wszyscy, którzy zajmują się takimi badaniami jednogłośnie twierdzą - nadmierna ciekawość zawsze ściąga gniew na głowę śmiertelnika. Stwierdzamy, zatem, że bogowie istnieją, że narodzili się własną wolą z istoty wszechświata i nie dotyczą ich prawa, jakie dotyczą nas w naszej rzeczywistości.

Teologowie pyarrońscy i ci z północnego Ynevu zgadzają się z tym, że Zewnętrzne Sfery (Światy) wznoszą się ponad Sferą Materialną, Astralną i Mentalną. Jest ich nieskończona ilość - zatem i bogów może być nieskończenie wiele. Każde bóstwo jest przynależne do danej Sfery, którą zwiemy Boską Sferą Egzystencji. Jednej takiej Sferze może być podległe, co najwyżej pięć innych, niższych Sfer, tak przynajmniej twierdzą znawcy teologii w politeistycznych religiach.
Każde bóstwo po akcie narodzin i umocnieniu swych boskich mocy - poszukuje sobie Sfery do zamieszkania. Jeśli uda mu się odnaleźć Sferą wolną od innych bogów i podporządkować inne, niższe byty, wówczas staje głównym bóstwem danej Sfery. Jeśli jednak nie pragnie takiej władzy, lub też nie ma wystarczająco wiele sił, może przyłączyć się do boskich bytów zamieszkujących własne Sfery. Oczywiście pod warunkiem, że te bóstwa go zaakceptują. Wówczas staje się członkiem boskiego panteonu, który panuje nad danymi Sferami niższymi.

Każda religia wielbi konkretną rodzinę bogów. Uznaje się oczywiście istnienie innych bogów, ale wierni podporządkowują się prawom danym przez swych boskich patronów i od nich oczekują wsparcia w życiu doczesnym i pośmiertnym.

Oczywiście powyższe poglądy, tak charakterystyczne dla Pyarronu, są absolutnie potępiane i uznawane za herezje, przez wszystkie religie monoteistyczne (Domvik, Ranagol, Ranil, Kaoraku). Wyznawcy tych religii mają swoje teorie stworzenia. Inne boskie byty traktują zwykle jak istoty demoniczne, albo stworzone przez ich boga. W oczach pyarrończyków, takie poglądy są śmieszne, lecz ich głęboka tolerancja sprawia, że wyznawcy religii monoteistycznych nie czują się źle na ziemiach Wspólnoty.

Bogowie nie mogą bezpośrednio interweniować w wydarzenia naszej Sfery Materialnej (świata, na którym rozciąga się kontynent Ynevu). Według teologów, na początku czasów bogowie, którzy wykreowali losy Ynevu zgromadzili się wspólnie i stworzyli Pradawne Porozumienie.
Pradawne Porozumienie mówi, że bogowie nie mogą się objawiać na Ynevie w swej materialnej postaci, nie mogą objawiać bezpośrednio swej największej mocy - czyli nie mogą bezpośrednio tworzyć i niszczyć życia (stąd uzasadnienie znajduje Wieczny Krąg Wcieleń i fakt wędrówki dusz).

Mędrcy Ynevu, w pierwszym rzędzie magowie Białej Loży Pyarrońskiej i członkowie Wielkiej Rady Dorańskiego Konklawe utrzymują, że bogów przymusza do przestrzegania Pradawnego Porozumienia nieznana, potężniejsza od nich siła. Istnienie tej siły jest niezależne od bytów boskich, a jest ona częścią Wyższych Praw Wszechświata.

Nie ulega wątpliwości fakt - powszechnie obserwowany przez teologów - moc bogów sprawowana nad Sferą Materialną uzależniona jest od liczby ich wyznawców. Powstało mnóstwo teorii tłumaczących tę zależność. Poniżej przytaczamy fragment dzieła: „Teomica”, autorstwa Radaconte Argusa profesora katedry teologii na Uniwersytecie Sigranomo:

„…Zewnętrzne Sfery łączą się węzłami z mnogością Sfer Materialnych. Przez te węzły - kanały przenikają energie nieznanego nam rodzaju. Te energie w swoisty sposób wpływają na moce boskich bytów. Nawet bogu trudno jest stworzyć i co ważniejsze utrzymać taki kanał - węzeł, by to uczynić musi posiłkować się wiarą wielbiących go istot. Im większa wiara promieniuje poprzez ten kanał, tym silniejszy jest związek między bogiem, a Sferą Materialną. Jasnym się staje dlaczego kapłani zgarniają w swe sieci coraz to więcej wiernych - poprzez to religia i kościół zyskują prawdziwą siłę…. ….Istnieją wyznania, których wierni głoszą, iż pewne religie mają zgubny wpływ, dlatego też należy je wyplenić ze świata Ynevu. Taka myśl powinna być obca uczonej, ludzkiej istocie - prawda, że w szczególnych przypadkach praktyka bierze górę nad teorią.
Smutnym obowiązkiem jest wykorzenić wiernych tych religii, które nakazują składać w ofierze żywe, myślące istoty. Zmierzają oni bowiem ku zatraceniu mieszkańców Ynevu, a swe krwawe posługi wypełniają jedynie, by zaspokoić złe pragnienie boskich bytów. Powinniśmy zapobiegać szerzeniu takich kultów nawet wówczas, jeśli te otwarcie nie występują przeciwko powszechnej kulturze. Pamiętajmy, członek jakiejkolwiek rasy samym swym istnieniem i wiarą wzmacnia siły złych bóstw. Jeśli zaś moc tych bóstw przekroczy pewne granice - przestaniemy mieć jakikolwiek wpływ na nieśmiertelnych, a nasz świat zostanie pogrążony w chaosie….
….Wyznaję tę zasadę, że każda religia, która nie łamie Paktu Pyarrońskiego ma prawo do bytu w naszym świecie, zwłaszcza taka religia, która zachęca wiernych do przestrzegania Świętych Praw Życia….
…Według kapłanów Domvika, żadne tego typu kanały nie istnieją - siła boga nie zależy od gorliwości wiary, ani od liczby wiernych. Potwierdzają swą teorię faktem, że kapłani tych religii, które czczą nieprawdziwych bogów - również używają magię kapłańską. Ale też nie zapominajmy, że tacy kapłani posiłkują się jedynie kilkoma zaklęciami z Litanii Mniejszych Arkan, bez względu na pozycję, jaką w swym kościele zajmują. Uważam za prawdopodobne, że kapłan może używać Rytuałów Mniejszych i Wielkich Arkan wyłącznie wtedy, jeśli czerpie magiczną energię bezpośrednio z Zewnętrznej (boskiej) Sfery. A jest wyłącznie wtedy możliwe, jeśli istnieje kanał - węzeł, łączący naszą Sferę z bogiem, lub podporządkowanym mu bytem anielskim.
….Jeśli zginą wszyscy wyznawcy danego bóstwa, opustoszeją jego świątynie, straci wówczas kontakt ze światem materialnym (zaniknie kanał łączący), i bóstwo przestanie mieć jakikolwiek wpływ Materialną Sferę Egzystencji….”

Rozważania Argusa często nie są jasne, ale pod wieloma względami można mu przyznać słuszność. Faktem jest, że potężniejsze Litaniie Wielkich Arkan mogą stosować wyłącznie kapłani żywej wiary, mającej kontakt z bogiem. Do Litanii Mniejszych Arkan wystarcza zwykła wiara śmiertelnika - jeśli jest dość silna.
Wspominany wcześniej Pakt Pyarroński został zawarty przez naczelnych kapłanów większości religii Ynevu w Pyarronie w 1336 roku. Pakt mówił m.in. o tym, że należy prześladować i wykorzenić z Ynevu każdą religię składającą ofiary z ludzi, lub w inny sposób poniżającą życie. Zachowaniem zasad Paktu zajął się utworzony Sojusz Inkwizytorów złożony w równych proporcjach z kapłanów pyarrońskich, Dwyll, Domvika i kościoła z Niare. Niestety w ostatnich latach pojawia się coraz więcej sekt i prądów religijnych, które kpią w żywe oczy z Paktu - tak istotnego dla zachowania życia i kultury ludzkości.