Jaką wartość ma nauka i wiedza, doceniają te kultury, które stworzyły wybitną cywilizację. W świecie Ynevu, w ludzkich społeczeństwach przemożny wpływ mają kapłani i religia. Nauka traktowana bywa rzecz pomocnicza, zwykle jest na usługach teologów, lub władców i zarezerwowana jest raczej dla wąskiego grona wybrańców. Jednak ludzi nauki zawsze się szanuje i ceni. Wielu rządzących radzi się mędrców, czy też światłych naukowców w sprawach gospodarki, podatków, czy działań międzynarodowych. Z reguły warstwa rządząca stwarza odpowiednie warunki do rozwoju nauki, zakładając szkoły, czy wspierając działalność edukacyjną kapłaństwa.
Najlepszym tego typu przykładem są uniwersytety. Na Ynevie dwa z nich, zwracają na siebie największą uwagę. Najsłynniejszy ze wszystkich ośrodków naukowych, Uniwersytet Sigranomo, wybudowany w stolicy północnego księstwa Erigow, skupia w swych murach najwybitniejszych przedstawicieli nauki z tej części kontynentu.
Poza sztukami magicznymi, które mają tu osobny fakultet, prężnie działa katedra alchemii, matematyki, historii i medycyny. Wielu mistrzów tych wielkich nauk prowadzi własne badania i skupia wokół siebie grono doskonałych uczniów.
Po Latach Trwogi rozpoczęto odbudowę Nowego Pyarron. To właśnie tam mieści się najbardziej znany na południu Uniwersytet Pyarronski. Wokół kompleksu budynków powstało prawdziwe miasteczko, zamieszkiwane przez żaków, przyjezdnych wykładowców i mędrców, profesorów tutejszego uniwersytetu, zastępy służby, kupców i rzemieślników spełniających najwymyślniejsze zachcianki naukowców i badaczy. Na Uniwersytecie Pyarronskim oprócz nauk humanistycznych, matematyki i medycyny, także sztuki artystyczne znalazły poczesne miejsce. Da słynnego Amfiteatrum ściągają tłumy mieszczan, szlachty i przyjezdnych. Nowe Pyarron jest prawdziwym rajem dla ludzi ciekawych nauki i rządnych wiedzy. Biblioteka uniwersytecka stale jest poszerzana, a po roku 3701, kiedy to z Kahre sprowadzono pierwsze matryce drukarskie, władze uniwersytetu zaczęły zabiegać o utworzenie filli Biblioteki w każdym z państw Wspólnoty.

Uzbrojenie

Mędrcy i naukowcy raczej nie mają głowy do zajmowania się tak trywialnymi rzeczami jak dobór broni, czy nauka podstaw walki. Jest im to całkowicie obce, zresztą unikają wszelkich okazji, które mogłyby sprowokować siłowe rozwiązanie problemu. Może raczej teoretycy historii i zagadnień wojskowych będą, co nieco znali się na broni, ale raczej na jej typologii, sposobach wytwarzania, różnicach kulturowych, a nie na czynnym używaniu jej w walce.